Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

without ornament

  • 1 premo

    prĕmo, essi, essum, 3, v. a. [etym. dub.; cf. prelum], to press (class.).
    I.
    Lit.:

    pede pedem alicui premere,

    Plaut. As. 4, 1, 30:

    et trepidae matres pressere ad pectora natos,

    Verg. A. 7, 518:

    veluti qui sentibus anguem Pressit humi nitens,

    id. ib. 2, 379:

    novercae Monstra manu premens,

    id. ib. 8, 288:

    pressit et inductis membra paterna rotis,

    i. e. drove her chariot over her father's body, Ov. Ib. 366:

    trabes Hymettiae Premunt columnas,

    press, rest heavily upon them, Hor. C. 2, 18, 3:

    premere terga genu alicujus,

    Ov. Am. 3, 2, 24:

    ubera plena,

    i. e. to milk, id. F. 4, 769:

    vestigia alicujus,

    to tread in, to follow one's footsteps, Tac. A. 2, 14:

    nudis pressit qui calcibus anguem,

    Juv. 1, 43:

    dente frena,

    to bite, to champ, Ov. M. 10, 704:

    ore aliquid,

    to chew, eat, id. ib. 5, 538; cf.:

    aliquid morsu,

    Lucr. 3, 663:

    presso molari,

    with compressed teeth, Juv. 5, 160:

    pressum lac,

    i. e. cheese, Verg. E. 1, 82.—In mal. part.:

    Hister Peucen premerat Antro,

    forced, Val. Fl. 8, 256:

    uxorem,

    Suet. Calig. 25.—Of animals:

    feminas premunt galli,

    Mart. 3, 57, 17.—
    B.
    Transf.
    1.
    Poet., to bear down upon, to touch:

    premere litora,

    Ov. M. 14, 416:

    litus,

    to keep close to the shore, Hor. C. 2, 10, 3:

    aëra,

    i. e. to fly, Luc. 7, 835.—
    2.
    Poet., to hold fast, hold, firmly grasp:

    premere frena manu,

    Ov. M. 8, 37:

    ferrum,

    to grasp, Sil. 5, 670:

    capulum,

    id. 2, 615.—
    3.
    Poet., to press a place with one's body, i. e. to sit, stand, lie, fall, or seat one's self on any thing:

    toros,

    Ov. H. 12, 30:

    sedilia,

    id. M. 5, 317:

    hoc quod premis habeto,

    id. ib. 5, 135:

    et pictam positā pharetram cervice premebat,

    id. ib. 2, 421:

    humum,

    to lie on the ground, id. Am. 3, 5, 16; cf. id. F. 4, 844:

    frondes tuo premis ore caducas,

    id. M. 9, 650; Sen. Hippol. 510.—
    4.
    To cover, to conceal by covering (mostly poet.):

    aliquid terrā,

    to conceal, bury in the earth, Hor. Epod. 1, 33:

    nonumque prematur in annum,

    kept back, suppressed, id. A. P. 388:

    omne lucrum tenebris alta premebat humus,

    Ov. Am. 3, 8, 36:

    ossa male pressa,

    i. e. buried, id. Tr. 5, 3, 39; Plin. 2, 79, 81, § 191; hence, to crown, to cover or adorn with any thing:

    ut premerer sacrā lauro,

    Hor. C. 3, 4, 18:

    molli Fronde crinem,

    Verg. A. 4, 147:

    canitiem galeā,

    id. ib. 9, 612:

    mitrā capillos,

    Ov. F. 4, 517; cf. Verg. A. 5, 556.—
    5.
    To make, form, or shape any thing by pressing ( poet.):

    quod surgente die mulsere horisque diurnis, Nocte premunt,

    they make into cheese, Verg. G. 3, 400:

    os fingit premendo,

    id. A. 6, 80:

    caseos,

    id. E. 1, 35:

    mollem terram,

    Vulg. Sap. 15, 7; Calp. Ecl. 5, 34.—
    6.
    To press hard upon, bear down upon, to crowd, pursue closely:

    hostes de loco superiore,

    Caes. B. G. 7, 19:

    Pompeiani nostros premere et instare coeperunt,

    id. B. C. 3, 46:

    hac fugerent Graii, premeret Trojana juventus,

    Verg. A. 1, 467:

    Pergamenae naves cum adversarios premerent acrius,

    Nep. Hann. 11, 5:

    hinc Rutulus premit, et murum circumsonat armis,

    Verg. A. 8, 473:

    obsidione urbem,

    Caes. B. G. 7, 32.—Of the pursuit or chase of animals:

    ad retia cervum,

    Verg. G. 3, 413:

    spumantis apri cursum clamore,

    id. A. 1, 324:

    bestias venatione,

    Isid. 10, 282.—
    7.
    To press down, burden, load, freight:

    nescia quem premeret,

    on whose back she sat, Ov. M. 2, 869:

    tergum equi,

    id. ib. 8, 34;

    14, 343: et natat exuviis Graecia pressa suis,

    Prop. 4, 1, 114 (5, 1, 116):

    pressae carinae,

    Verg. G. 1, 303:

    pressus membra mero,

    Prop. 2, 12 (3, 7), 42:

    magno et gravi onere armorum pressi,

    Caes. B. G. 4, 24:

    auro phaleras,

    to adorn, Stat. Th. 8, 567.—
    8.
    To press into, force in, press upon:

    (caprum) dentes in vite prementem,

    Ov. F. 1, 355:

    presso sub vomere,

    Verg. G. 2, 356; cf.:

    presso aratro,

    Tib. 4, 1, 161:

    alte ensem in corpore,

    Stat. Th. 11, 542:

    et nitidas presso pollice finge comas,

    Prop. 3, 8 (4, 9), 14:

    et cubito remanete presso,

    leaning upon, Hor. C. 1, 27, 8. —
    b.
    To make with any thing ( poet.):

    aeternā notā,

    Ov. F. 6, 610:

    littera articulo pressa tremente,

    id. H. 10, 140:

    multā via pressa rotā,

    id. ib. 18, 134.—
    9.
    To press down, let down, cause to sink down, to lower:

    nec preme, nec summum molire per aethera currum,

    Ov. M. 2, 135:

    humanaeque memor sortis, quae tollit eosdem, Et premit,

    id. Tr. 3, 11, 67:

    mundus ut ad Scythiam Rhiphaeasque arduus arces Consurgit, premitur Libyae devexus in Austros,

    sinks down, Verg. G. 1, 240; Sen. Herc. Fur. 155. —
    b.
    In partic.
    (α).
    To set, plant:

    virgulta per agros,

    Verg. G. 2, 346; 26.—
    (β).
    To make or form by pressing down, to make any thing deep, to dig:

    vestigio leviter presso,

    Cic. Verr. 2, 4, 24, § 53; cf.

    (trop.): vestigia non pressa leviter, sed fixa,

    id. Sest. 5, 13:

    sulcum premere,

    to draw a furrow, Verg. A. 10, 296:

    fossam transversam, inter montes pressit (al. percussit),

    Front. Strat. 1, 5:

    fossa pressa,

    Plin. Ep. 10, 69, 4:

    cavernae in altitudinem pressae,

    Curt. 5, 1, 28.—
    (γ).
    To strike to the ground, to strike down:

    tres famulos,

    Verg. A. 9, 329:

    paucos,

    Tac. H. 4, 2.—
    10.
    To press closely, compress, press together, close:

    oculos,

    Verg. A. 9, 487:

    alicui fauces,

    Ov. M. 12, 509:

    laqueo collum,

    to strangle, Hor. Ep. 1, 16, 37:

    angebar ceu guttura forcipe pressus,

    Ov. M. 9, 78:

    presso gutture,

    compressed, Verg. G. 1, 410; cf.:

    siquidem unius praecordia pressit ille (boletus) senis,

    i. e. stopped his breath, Juv. 6, 621:

    quibus illa premetur Per somnum digitis,

    choked, id. 14, 221:

    amplexu presso,

    united, in close embrace, Sen. Oedip. 192:

    oscula jungere pressa,

    to exchange kisses, Ov. H. 2, 94; so,

    pressa basia,

    Mart. 6, 34, 1:

    presso gradu incedere,

    in close ranks, foot to foot, Liv. 28, 14:

    pede presso,

    id. 8, 8.—
    b.
    In partic.
    (α).
    To shorten, tighten, draw in:

    pressis habenis,

    Verg. A. 11, 600 (cf.:

    laxas dure habenas,

    id. ib. 1, 63).—
    (β).
    To keep short, prune:

    Calenā falce vitem,

    Hor. C. 1, 31, 9:

    luxuriem falce,

    Ov. M. 14, 628:

    falce premes umbras (i. e. arbores umbrantes),

    Verg. G. 1, 157; 4, 131:

    molle salictum,

    Calp. Ecl. 5, 110.—
    (γ).
    To check, arrest, stop:

    premere sanguinem,

    Tac. A. 15, 64:

    vestigia pressit,

    Verg. A. 6, 197:

    attoniti pressere gradum,

    Val. Fl. 2, 424 ' dixit, pressoque obmutuit ore, was silent, Verg. A. 6, 155.—
    11.
    To press out, bring out by pressure:

    tenerā sucos pressere medullā,

    Luc. 4, 318; cf.: (equus) collectumque fremens volvit sub naribus ignem, Verg. ap. Sen. Ep. 95, 68, and id. G. 3, 85 Rib.—
    12.
    To frequent: feci ut cotidie praesentem me viderent, habitavi in [p. 1441] oculis, pressi forum, Cic. Planc. 27, 66.—
    II.
    Trop.
    A.
    To press, press upon, oppress, overwhelm, weigh down; to urge, drive, importune, pursue, to press close or hard, etc. (class.):

    ego istum pro suis factis pessumis pessum premam,

    Plaut. Most. 5, 2, 49 Lorenz ad loc.:

    quae necessitas eum tanta premebat, ut, etc.,

    Cic. Rosc. Am. 34, 97:

    ea, quae premant, et ea, quae impendeant,

    id. Fam. 9, 1, 2:

    aerumnae, quae me premunt,

    Sall. J. 14, 22:

    pressus gravitate soporis,

    bound by heavy, deep sleep, Ov. M. 15, 21:

    cum aut aere alieno, aut magnitudine tributorum, aut injuriā potentium premuntur,

    Caes. B. G. 6, 13:

    invidia et odio populi premi,

    Cic. de Or. 1, 53, 228:

    premi periculis,

    id. Rep. 1, 6, 10:

    cum a me premeretur,

    id. Verr. 2, 1, 53, § 139; cf.:

    aliquem verbo,

    id. Tusc. 1, 7, 13:

    criminibus veris premere aliquem,

    Ov. M. 14, 401:

    cum a plerisque ad exeundum premeretur, exire noluit,

    was pressed, urged, importuned, Nep. Ages. 6, 1:

    a Pompeii procuratoribus sescentis premi coeptus est,

    Cic. Att. 6, 1, 3: numina nulla premunt;

    mortali urgemur ab hoste,

    Verg. A. 10, 375:

    premere reum voce, vultu,

    Tac. A. 3, 67:

    crimen,

    to pursue obstinately, Quint. 7, 2, 12:

    confessionem,

    to force a confession from one, id. 7, 1, 29:

    argumentum etiam atque etiam,

    to pursue steadily, Cic. Tusc. 1, 36, 88:

    ancipiti mentem formidine pressus,

    Verg. A. 3, 47:

    maerore pressa,

    Sen. Oct. 103:

    veritate pressus negare non potuit,

    overcome, overpowered, Lact. 4, 13.—
    B.
    Transf.
    1.
    To repress, hide, conceal (mostly poet.):

    dum nocte premuntur,

    Verg. A. 6, 827:

    curam sub corde,

    id. ib. 4, 332:

    odium,

    Plin. Pan. 62:

    iram,

    Tac. A. 6, 50:

    pavorem et consternationem mentis vultu,

    id. ib. 13, 16:

    interius omne secretum,

    Sen. Ep. 3, 4:

    dolorem silentio,

    Val. Max. 3, 3, 1 ext.; cf. silentia, Sil. 12, 646:

    aliquid ore,

    Verg. A. 7, 103:

    jam te premet nox,

    Hor. C. 1, 4, 16.—
    2.
    To lower, diminish, undervalue, disparage, depreciate:

    premendorum superiorum arte sese extollebat,

    Liv. 22, 12:

    arma Latini,

    Verg. A. 11, 402:

    opuscula ( = deprimere atque elevare),

    Hor. Ep. 1, 19, 36:

    famam alicujus,

    Tac. A. 15, 49:

    premere ac despicere,

    Quint. 11, 1, 16:

    premere tumentia, humilia extollere,

    id. ib. 10, 4, 1.—
    b.
    To surpass, exceed:

    facta premant annos,

    Ov. M. 7, 449:

    ne prisca vetustas Laude pudicitiae saecula nostra premat,

    id. P. 3, 1, 116:

    quantum Latonia Nymphas Virgo premit,

    Stat. S. 1, 2, 115.—
    c.
    To rule ( poet.):

    dicione premere populos,

    Verg. A. 7, 737:

    imperio,

    id. ib. 1, 54:

    Mycenas Servitio premet,

    id. ib. 1, 285.—
    3.
    To suppress, pull down, humble, degrade:

    quae (vocabula) nunc situs premit,

    Hor. Ep. 2, 2, 118:

    nec premendo alium me extulisse velim,

    Liv. 22, 59, 10; cf. id. 39, 41, 1:

    premebat reum crimen,

    id. 3, 13, 1.—
    4.
    To compress, abridge, condense:

    haec enim, quae dilatantur a nobis, Zeno sic premebat,

    Cic. N. D. 2, 7, 20.—
    5.
    To check, arrest, repress, restrain:

    cursum ingenii tui, Brute, premit haec importuna clades civitatis,

    Cic. Brut. 97, 332:

    sub imo Corde gemitum,

    Verg. A. 10, 464:

    vocem,

    to be silent, id. ib. 9, 324:

    sermones vulgi,

    to restrain, Tac. A. 3, 6.—
    6.
    To store up, lay up in the mind, muse upon:

    (vocem) ab ore Eripuit pater ac stupefactus numine pressit,

    Verg. A. 7, 119.—Hence, pressus, a, um, P. a.
    I.
    Moderate, slow, suppressed, kept down.
    A.
    Lit.:

    presso pede eos retro cedentes principes recipiebant,

    Liv. 8, 8, 9:

    presso gradu,

    id. 28, 14, 14; cf.:

    pressoque legit vestigia gressu,

    Ov. M. 3, 17.—
    B.
    Trop.
    1.
    Of the voice or manner, subdued:

    haec cum pressis et flebilibus modis, qui totis theatris maestitiam inferant,

    Cic. Tusc. 1, 44, 106.—
    2.
    Of color, lowered, depressed; hence, dark, gloomy:

    color pressus,

    Pall. 4, 13, 4:

    color viridi pressior,

    Plin. 35, 6, 13, § 32:

    spadices pressi,

    Serv. Verg. G. 3, 82.—
    II.
    Esp., of an orator or of speech.
    A.
    Compressed, concise, plain, without ornament (class.):

    fiunt pro grandibus tumidi, pressis exiles, fortibus temerarii, etc.,

    Quint. 10, 2, 16:

    cum Attici pressi et integri, contra Asiani inflati et inanes haberentur,

    id. 12, 10, 18.—Of style:

    pressa et tenuia, et quae minimum ab usu cotidiano recedant,

    Quint. 10, 1, 102:

    pressus et demissus stilus,

    Plin. Ep. 1, 8, 5; Quint. 4, 2, 117.— Comp.: in concionibus pressior, et circumscriptior, et adductior, more moderate, keeping more within bounds, Plin. Ep. 1, 16, 4.—
    B.
    Close, exact, accurate:

    Thucydides ita verbis aptus et pressus, ut,

    Cic. de Or. 2, 13, 56: quis te fuit umquam in partiundis rebus pressior? more exact, more accurate, id. Fragm. ap. Non. 364, 24:

    sicuti taxare pressius crebriusque est, quam tangere,

    Gell. 2, 6, 5:

    quod (periculum) observandum pressiore cautelā censeo,

    stricter, greater, App. M. 5, p. 160, 36:

    cogitationes pressiores,

    id. ib. 5, p. 163, 32.—So of sounds, precise, intelligible:

    (lingua) vocem profusam fingit atque sonos vocis distinctos et pressos facit,

    Cic. N. D. 2, 59, 149.—Hence, adv.: pressē, with pressure, violently (class.): artius pressiusque conflictata, Atei. Capito ap. Gell. 10, 6, 2.—
    B.
    Closely, tightly.
    1.
    Lit.:

    vites pressius putare,

    Pall. 12, 9:

    pressius colla radere,

    Veg. Vet. 1, 56.—
    2.
    Trop.
    a.
    Of pronunciation, shortly, neatly, trimly:

    loqui non aspere, non vaste, non rustice, sed presse, et aequabiliter, et leniter,

    Cic. de Or. 3, 12, 45; id. Off. 1, 37, 133.—
    b.
    Of the mode of expression, etc., concisely, not diffusely:

    definire presse et anguste,

    Cic. Or. 33, 117:

    abundanter dicere, an presse,

    Quint. 8, 3, 40:

    pressius et astrictius scripsi,

    Plin. Ep. 3, 18, 10.—
    (β).
    Without ornament, simply:

    unum (genus oratorum) attenuate presseque, alterum sublate ampleque dicentium,

    Cic. Brut. 55, 202:

    aliquid describere modo pressius, modo elatius,

    Plin. Ep. 4, 14, 3.—
    (γ).
    Closely, exactly, correctly, accurately:

    mihi placet agi subtilius, et pressius,

    Cic. Fin. 4, 10, 24:

    definiunt pressius,

    id. Tusc. 4, 7, 14:

    anquisitius, et exactius pressiusque disserere,

    Gell. 1, 3, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > premo

  • 2 jejunus

    jējūnus, a, um, adj. [kindr. to Sanscr. yam, refrenare, cohibere; intens. yanyam, Bopp. Gloss. p. 276, a], fasting, hungry, abstinent, not partaking of food.
    I.
    Lit.:

    in scenam qui jejunus venerit,

    Plaut. Ps. prol. 12:

    sic expletur jejuna cupido,

    hunger, Lucr. 4, 876; so,

    jejuna aviditas,

    Plin. 10, 3, 3, § 8:

    misera ac jejuna plebecula,

    Cic. Att. 1, 16, 11:

    cum quidem biduum ita jejunus fuissem, ut, etc.,

    id. Fam. 7, 26, 1:

    canis,

    Hor. Epod. 5, 23:

    jejuna fessaque corpora,

    Liv. 21, 55.—Of inanimate things:

    lupus jejunis dentibus acer,

    Hor. Ep. 2, 2, 29:

    Cerberus jejuno sono,

    with hungry howlings, Prop. 4 (5), 5, 4:

    tam jejuna fames?

    so extreme, Juv. 5, 10:

    pullus ad quem volat mater jejuna,

    id. 10, 232:

    odium,

    i. e. on an empty stomach, id. 15, 51:

    saliva,

    fasting spittle, Plin. 28, 4, 7, § 35.—
    2.
    Thirsty:

    vilem jejunae saepe negavit aquam,

    Prop. 3, 13 (4, 14), 18.—
    B.
    Transf.
    1.
    Dry, barren, unproductive:

    corpora suco jejuna,

    Lucr. 2, 845:

    ager,

    Cic. Verr. 2, 3, 37, § 84:

    glarea,

    Verg. G. 2, 212:

    pars jejunior humi,

    Col. 2, 4, 7.—
    2.
    Scanty, insignificant in quantity:

    summaque jejunā sanie infuscatur arena,

    Verg. G. 3, 493.—
    II.
    Trop.
    A.
    Poor, barren, powerless:

    ut quosdam nimis jejuno animo et angusto monerem uti, etc.,

    Cic. Phil. 14, 6, 17:

    pusillus animus atque ipsā malevolentiā jejunus atque inanis,

    id. Fam. 2, 17, 7.—
    B.
    Insignificant, trifling, contemptible, mean, low:

    solivaga cognitio et jejuna,

    Cic. Off. 1, 44, 157:

    frigida et jejuna calumnia,

    id. Caecin. 21, 61:

    jejunum hoc nescio quid et contemnendum,

    id. Fam. 15, 17:

    aliquid humile et jejunum,

    id. ib. 3, 10, 7.—
    C.
    Of speech, meagre, dry, feeble, spiritless:

    si quis aut Antonium jejuniorem, aut Crassum fuisse pleniorem putet,

    Cic. de Or. 3, 4, 16:

    Theodorus, in arte subtilior, in orationibus jejunior,

    id. Brut. 12, 48.—With gen., Cic. Or. 40:

    concertatio verborum,

    id. de Or. 2, 16, 68; Quint. 1, 4, 5; 10, 2, 17 al.—
    D.
    Destitute of, without, deprived of:

    divitiarum avidi ac jejuni,

    Just. 38, 6, 8:

    pecunia,

    Val. Max. 4, 4, 9.— Adv.: jējūnē, meagrely, dryly, jejunely, without ornament or spirit:

    jejune et exiliter disputare,

    Cic. de Or. 1, 11, 50; Plin. Ep. 1, 20, 20; Gell. 19, 3:

    agere,

    Cic. Ac. 2, 35, 112.— Comp.:

    dicere jejunius,

    Cic. Fin. 3, 5, 17; id. Att. 12, 21, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > jejunus

  • 3 attenuātē (adt-)

        attenuātē (adt-) adv.    [attenuatus], of style, dryly, without ornament: dicere.

    Latin-English dictionary > attenuātē (adt-)

  • 4 ēnucleātē

        ēnucleātē adv.    [enucleatus], plainly, without ornament: dicere.

    Latin-English dictionary > ēnucleātē

  • 5 iēiūnē

        iēiūnē adj. with comp.    [ieiunus], meagrely, dryly, feebly, without ornament, spiritlessly: disputare: dici ieiunius.

    Latin-English dictionary > iēiūnē

  • 6 impolītē

        impolītē adv.    [impolītus], without ornament.
    * * *
    roughly, crudely

    Latin-English dictionary > impolītē

  • 7 in-ōrnātus

        in-ōrnātus adj.,    unadorned, without ornament: mulieres: capilli, O.: nomina et verba, plain, H.: Non meis Chartis inornatus, uncelebrated, H.

    Latin-English dictionary > in-ōrnātus

  • 8 (squālidē)

       (squālidē) adv.    [squalidus], without ornament, rudely.—Only comp: squalidius dicere.

    Latin-English dictionary > (squālidē)

  • 9 subtīliter

        subtīliter adv. with comp. and sup.    [subtilis], finely, acutely, minutely, accurately, in detail: iudicare: haec ad te scribere: exequendo subtiliter numerum, L.: id persequar subtilius: haec subtilissime perpolita.—Of style, plainly, simply, without ornament: humilia subtiliter dicere: privatas causas agere subtilius.
    * * *
    subtilius, subtilissime ADV
    finely; delicately; acutely, exactly; minutely; strictly, literally; logically

    Latin-English dictionary > subtīliter

  • 10 adtenuo

    at-tĕnŭo ( adt-, Lachm., Merk., Weissenb.; att-, Kayser, K. and H., L. Müller), āvi, ātum, 1, v. a., to make thin or weak; to thin, attenuate; to weaken, enfeeble; to lessen, diminish.
    I.
    Lit.: aëna Signa manus dextras ostendunt adtenuari Saepe salutantūm tactu, * Lucr. 1, 317 (cf.:

    attritum mentum,

    Cic. Verr. 2, 4, 43):

    bellum (servile) exspectatione Pompeii attenuatum atque imminutum est, adventu sublatum ac sepultum,

    Cic. Imp. Pomp. 11, 30:

    legio proeliis attenuata,

    Caes. B. C. 3, 89:

    diutino morbo viribus admodum adtenuatis,

    Liv. 39, 49; 25, 11:

    fame attenuari,

    Vulg. Job, 18, 12; ib. Jer. 14, 18:

    macie attenuari,

    ib. 2 Reg. 13, 4:

    sortes adtenuatae,

    diminished, Liv. 21, 62:

    foliorum exilitate usque in fila attenuatā,

    Plin. 21, 6, 16, § 30:

    (lingua) attenuans lambendo cutem homines,

    id. 11, 37, 65, § 172 al.:

    Non falx attenuat frondatorum arboris umbram,

    Cat. 64, 41:

    adtenuant juvenum vigilatae corpora noctes,

    Ov. A. A. 1, 735 (cf. infra, P. a.):

    patrias opes,

    id. M. 8, 844; so id. P. 4, 5, 38.—
    II.
    Trop.:

    curas lyrā,

    Ov. Tr. 4, 1, 16; 4, 6, 18:

    luctus,

    Albin. ad Liv. 342:

    insignem attenuat deus,

    brings low, abases, Hor. C. 1, 34, 13:

    attenuabit omnes deos terrae,

    Vulg. Soph. 2, 11: hujusmodi partes sunt virtutis amplificandae, si suadebimus; attenuandae, si ab his dehortabimur, Auct. ad. Her. 3, 3, 6:

    attenuabitur gloria Jacob,

    Vulg. Isa. 17, 4.—Hence, attĕnŭātus ( adt-), a, um, P. a., enfeebled, weakened, reduced, weak.
    I.
    Lit.:

    adtenuatus amore,

    Ov. M. 3, 489: continuatione laborum, August. ap. Suet. Tib. 21: fortuna rei familiaris attenuatissima, Auct. ad Her. 4, 41:

    voce paululum attenuatā,

    with a voice a little suppressed, id. ib. 3, 14:

    acuta atque attenuata nimis acclamatio,

    id. ib. 12, 21.— Comp. not in use. — Sup.: fortunae familiares attenuatissimae, Auct. ad Her. 4, 41, 53.—
    II.
    Trop.
    A.
    Feeble, destitute, poor (eccl. Lat.):

    Siattenuatus frater tuus vendiderit etc.,

    Vulg. Lev. 25, 25; 25, 35; 25, 47; ib. 2 Esdr. 5, 18. —
    B.
    Esp., of discourse.
    1.
    Shortened, brief: ipsa illa [pro Roscio] juvenilis redundantia [p. 195] multa habet attenuata, Cic. Or. 30, 108.—
    2.
    Too much refined, affected:

    itaque ejus oratio nimiā religione attenuata doctis et attente audientibus erat illustris,

    hence his discourse was so delicately formed, through excessive scrupulousness, Cic. Brut. 82.—
    3.
    Meagre, dry, without ornament: attenuata (oratio) est, quae demissa est usque ad usitatissimam puri sermonis consuetudinem, Auct. ad Her. 4, 8:

    attenuata verborum constructio,

    id. ib. 4, 10, 15.—
    * Adv.: at-tenuātē, simply:

    attenuate presseque dicere,

    Cic. Brut. 55, 201.

    Lewis & Short latin dictionary > adtenuo

  • 11 attenuo

    at-tĕnŭo ( adt-, Lachm., Merk., Weissenb.; att-, Kayser, K. and H., L. Müller), āvi, ātum, 1, v. a., to make thin or weak; to thin, attenuate; to weaken, enfeeble; to lessen, diminish.
    I.
    Lit.: aëna Signa manus dextras ostendunt adtenuari Saepe salutantūm tactu, * Lucr. 1, 317 (cf.:

    attritum mentum,

    Cic. Verr. 2, 4, 43):

    bellum (servile) exspectatione Pompeii attenuatum atque imminutum est, adventu sublatum ac sepultum,

    Cic. Imp. Pomp. 11, 30:

    legio proeliis attenuata,

    Caes. B. C. 3, 89:

    diutino morbo viribus admodum adtenuatis,

    Liv. 39, 49; 25, 11:

    fame attenuari,

    Vulg. Job, 18, 12; ib. Jer. 14, 18:

    macie attenuari,

    ib. 2 Reg. 13, 4:

    sortes adtenuatae,

    diminished, Liv. 21, 62:

    foliorum exilitate usque in fila attenuatā,

    Plin. 21, 6, 16, § 30:

    (lingua) attenuans lambendo cutem homines,

    id. 11, 37, 65, § 172 al.:

    Non falx attenuat frondatorum arboris umbram,

    Cat. 64, 41:

    adtenuant juvenum vigilatae corpora noctes,

    Ov. A. A. 1, 735 (cf. infra, P. a.):

    patrias opes,

    id. M. 8, 844; so id. P. 4, 5, 38.—
    II.
    Trop.:

    curas lyrā,

    Ov. Tr. 4, 1, 16; 4, 6, 18:

    luctus,

    Albin. ad Liv. 342:

    insignem attenuat deus,

    brings low, abases, Hor. C. 1, 34, 13:

    attenuabit omnes deos terrae,

    Vulg. Soph. 2, 11: hujusmodi partes sunt virtutis amplificandae, si suadebimus; attenuandae, si ab his dehortabimur, Auct. ad. Her. 3, 3, 6:

    attenuabitur gloria Jacob,

    Vulg. Isa. 17, 4.—Hence, attĕnŭātus ( adt-), a, um, P. a., enfeebled, weakened, reduced, weak.
    I.
    Lit.:

    adtenuatus amore,

    Ov. M. 3, 489: continuatione laborum, August. ap. Suet. Tib. 21: fortuna rei familiaris attenuatissima, Auct. ad Her. 4, 41:

    voce paululum attenuatā,

    with a voice a little suppressed, id. ib. 3, 14:

    acuta atque attenuata nimis acclamatio,

    id. ib. 12, 21.— Comp. not in use. — Sup.: fortunae familiares attenuatissimae, Auct. ad Her. 4, 41, 53.—
    II.
    Trop.
    A.
    Feeble, destitute, poor (eccl. Lat.):

    Siattenuatus frater tuus vendiderit etc.,

    Vulg. Lev. 25, 25; 25, 35; 25, 47; ib. 2 Esdr. 5, 18. —
    B.
    Esp., of discourse.
    1.
    Shortened, brief: ipsa illa [pro Roscio] juvenilis redundantia [p. 195] multa habet attenuata, Cic. Or. 30, 108.—
    2.
    Too much refined, affected:

    itaque ejus oratio nimiā religione attenuata doctis et attente audientibus erat illustris,

    hence his discourse was so delicately formed, through excessive scrupulousness, Cic. Brut. 82.—
    3.
    Meagre, dry, without ornament: attenuata (oratio) est, quae demissa est usque ad usitatissimam puri sermonis consuetudinem, Auct. ad Her. 4, 8:

    attenuata verborum constructio,

    id. ib. 4, 10, 15.—
    * Adv.: at-tenuātē, simply:

    attenuate presseque dicere,

    Cic. Brut. 55, 201.

    Lewis & Short latin dictionary > attenuo

  • 12 enucleata

    ē-nūclĕo, āvi, ātum, 1, v. a., to take out the kernels, to clear from the husk.
    I.
    Lit.: bacas, Scribon. Comp. 233; Marc. Emp. 20; Apic. 4, 5:

    uva passa enucleata,

    id. 10, 1.—
    II.
    Trop., to lay open, make clear, explain (cf.:

    enodo, extrico, expedio, etc.): haec nunc enucleare non ita necesse est,

    Cic. Tusc. 5, 8, 23; id. Part. 17; Gell. 19, 8, 14; Cod. Just. 1, 17 in lemm. —Hence, ēnūclĕātus, a, um, P. a.
    A.
    Clear, pure, unadulterated:

    suffragia (opp. eblandita),

    i. e. given from pure conviction, free from impure motives, Cic. Planc. 4, 10:

    reprehensiones voluntatum,

    pure, simple, Gell. 7, 3, 47 (cf. shortly afterwards, voluntates nudas).— Plur. as subst. ēnūclĕā-ta, ōrum, n., the essence, the condensed meaning:

    ex diversis auctoribus enucleata collegi,

    Veg. 4 praef. 2.—
    B.
    Of speech, plain, unadorned:

    genus dicendi,

    Cic. de Or. 3, 9, 22; id. Or. 26 fin.—Adv.: ēnū-clĕāte (acc. to B.), plainly, without ornament of speech, Cic. Q. Fr. 3, 3; id. Or. 9, 28; id. Brut. 30, 115; 9, 35; id. Fin. 4, 3, 6; 5, 29, 88; id. Tusc. 4, 14, 33.— Comp., Cassiod. Inst. Div. Litt. 15; August. Civ. D. 15, 1.— Sup., Aug. Enchir. 83.

    Lewis & Short latin dictionary > enucleata

  • 13 enucleate

    ēnūclĕāte, adv., plainly, without ornament, v. enucleo, P. a. fin.

    Lewis & Short latin dictionary > enucleate

  • 14 enucleo

    ē-nūclĕo, āvi, ātum, 1, v. a., to take out the kernels, to clear from the husk.
    I.
    Lit.: bacas, Scribon. Comp. 233; Marc. Emp. 20; Apic. 4, 5:

    uva passa enucleata,

    id. 10, 1.—
    II.
    Trop., to lay open, make clear, explain (cf.:

    enodo, extrico, expedio, etc.): haec nunc enucleare non ita necesse est,

    Cic. Tusc. 5, 8, 23; id. Part. 17; Gell. 19, 8, 14; Cod. Just. 1, 17 in lemm. —Hence, ēnūclĕātus, a, um, P. a.
    A.
    Clear, pure, unadulterated:

    suffragia (opp. eblandita),

    i. e. given from pure conviction, free from impure motives, Cic. Planc. 4, 10:

    reprehensiones voluntatum,

    pure, simple, Gell. 7, 3, 47 (cf. shortly afterwards, voluntates nudas).— Plur. as subst. ēnūclĕā-ta, ōrum, n., the essence, the condensed meaning:

    ex diversis auctoribus enucleata collegi,

    Veg. 4 praef. 2.—
    B.
    Of speech, plain, unadorned:

    genus dicendi,

    Cic. de Or. 3, 9, 22; id. Or. 26 fin.—Adv.: ēnū-clĕāte (acc. to B.), plainly, without ornament of speech, Cic. Q. Fr. 3, 3; id. Or. 9, 28; id. Brut. 30, 115; 9, 35; id. Fin. 4, 3, 6; 5, 29, 88; id. Tusc. 4, 14, 33.— Comp., Cassiod. Inst. Div. Litt. 15; August. Civ. D. 15, 1.— Sup., Aug. Enchir. 83.

    Lewis & Short latin dictionary > enucleo

  • 15 impolitus

    impŏlītus ( inp-), a, um, adj. [2. in-politus], unpolished, rough (class.).
    I.
    Lit.:

    structurae lapidum impolitorum,

    Quint. 8,63. —
    II.
    Trop., unpolished, inelegant, unrefined (class.):

    orationes Catonis valde laudo, significant enim quandam formam ingenii, sed admodum impolitam et plane rudem,

    Cic. Brut. 85, 294; cf.:

    genus hebes atque impolitum,

    id. de Or. 2, 31, 133:

    Timaeus ipsa compositione verborum non impolitus,

    id. ib. 2, 14, 58:

    grammaticus,

    Quint. 1, 5, 7:

    impolitae vero res et acerbae si erunt relictae, efferent se aliquando, etc.,

    i. e. unfinished, Cic. Prov. Cons. 14, 34. —
    * Adv.: impŏlītē, without ornament:

    tibi breviter impoliteque dicenti,

    Cic. de Or. 1, 49, 214.

    Lewis & Short latin dictionary > impolitus

  • 16 inornatus

    ĭn-ornātus, a, um, adj., unadorned (syn. incomptus):

    mulieres,

    Cic. Or. 23, 78; cf.

    capilli,

    Ov. M. 1, 497; 5, 472;

    and, crines,

    id. ib. 9, 3:

    Lysias tenuis atque inornatus,

    Cic. Or. 9, 29; so Quint. 4, 2, 46; 8, 3, 50; 59 al.:

    nomina et verba,

    plain, common, Hor. A. P. 234:

    non ego te meis Chartis inornatum silebo,

    uncelebrated, id. C. 4, 9, 31.— Adv.: ĭnornātē, without ornament, inelegantly:

    dicere,

    Auct. Her. 4, 31, 42.— Comp.: inornatius scribere, Fronto ad Verum Imp. ep. 1 med. Mai.

    Lewis & Short latin dictionary > inornatus

  • 17 inpolitus

    impŏlītus ( inp-), a, um, adj. [2. in-politus], unpolished, rough (class.).
    I.
    Lit.:

    structurae lapidum impolitorum,

    Quint. 8,63. —
    II.
    Trop., unpolished, inelegant, unrefined (class.):

    orationes Catonis valde laudo, significant enim quandam formam ingenii, sed admodum impolitam et plane rudem,

    Cic. Brut. 85, 294; cf.:

    genus hebes atque impolitum,

    id. de Or. 2, 31, 133:

    Timaeus ipsa compositione verborum non impolitus,

    id. ib. 2, 14, 58:

    grammaticus,

    Quint. 1, 5, 7:

    impolitae vero res et acerbae si erunt relictae, efferent se aliquando, etc.,

    i. e. unfinished, Cic. Prov. Cons. 14, 34. —
    * Adv.: impŏlītē, without ornament:

    tibi breviter impoliteque dicenti,

    Cic. de Or. 1, 49, 214.

    Lewis & Short latin dictionary > inpolitus

  • 18 squalidus

    squālĭdus, a, um, adj. [squaleo].
    I.
    (Acc. to squaleo, I.) In gen., stiff, rough (ante-class.):

    corpora,

    Lucr. 2, 469:

    membra,

    id. 5, 956: serpentis squamae squalido auro et purpurā praetextae, Att. ap. Gell. 2, 6, 23; id. ap. Non. 452, 28 (Trag. Fragm. v. 517 Rib.).—
    II.
    (Acc. to squaleo, II.) In partic.
    A.
    Stiff with dirt, dirty, foul, filthy, neglected, squalid ( poet. and in post-Aug. prose): stola, Enn. ap. Non. 537, 26 (Trag. v. 373 Vahl.):

    homo horridus et squalidus,

    Plaut. Truc. 5, 41 sq.; Ter. Eun. 2, 2, 5:

    squalida et prope efferata corpora,

    Liv. 21, 39, 2:

    carcer,

    Ov. Am. 2, 2, 42:

    sudor,

    Stat. Th. 3, 127:

    cultus,

    Sen. Troad. 883:

    squalida siccitate regio,

    Curt. 7, 4, 27:

    rubigo,

    Cat. 64, 42:

    humus,

    Ov. F. 1, 558:

    Hispania,

    uncultivated, Plin. 37, 13, 77, § 203.—

    Esp., of persons in mourning: reus,

    Ov. M. 15, 38; Quint. 6, 1, 30; Tac. H. 2, 60; cf.

    senectus,

    Plin. Ep. 4, 9, 22.—
    B.
    Gloomy, obscure (late Lat.):

    nocte squalidā et interluni,

    Amm. 19, 6, 7:

    squalidi Solis exortus hebetabant matutinos diei candores,

    id. 31, 1, 2.—
    C.
    Trop.
    1.
    Of speech, rude, unadorned:

    suā sponte (haec) squalidiora sunt,

    Cic. Or. 32, 115.—
    2.
    Wretched, incurable:

    scientiam omnem squalidā diversitate confundere,

    Amm. 26, 1, 10.—
    * Adv.: squālĭdē, without ornament, rudely:

    squalidius dicere,

    Cic. Fin. 4, 3, 5; Amm. 25, 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > squalidus

  • 19 subtilia

    subtīlis, e, adj. [sub-tela; and therefore, prop., woven fine; hence], fine, not thick or coarse, thin, slender, minute (syn. tenuis).
    I.
    Lit. (mostly poet. and in postAug. prose;

    not in Cic.): quae vulgo volitant subtili praedita filo,

    Lucr. 4, 88:

    ventus subtili corpore tenuis,

    id. 4, 901; cf. id. 3, 195; Cat. 54, 3:

    acies gladii,

    Sen. Ep. 76, 14:

    farina,

    Plin. 18, 7, 14, § 74:

    mitra,

    Cat. 64, 63:

    ignis,

    Lucr. 6, 225:

    subtilia et minuta primordia rerum,

    id. 4, 122; 4, 114.— Subst.: subtīlĭa, ĭum, n. plur., fine goods or stuffs, Vulg. Isa. 19, 9:

    indui te subtilibus,

    id. Ezech. 16, 10.— Comp.:

    harundo,

    Plin. 16, 36, 66, § 168:

    semen raporum,

    id. 18, 13, 34, § 129.— Sup.:

    sucus subtilissimus,

    Plin. 11, 5, 4, § 11.—
    B.
    Transf., of the senses, fine, nice, acute, delicate, exqui site (rare):

    palatum,

    Hor. S. 2, 8, 38:

    subtilior gula,

    Col. 8, 16, 4.—
    II.
    Trop., fine, nice, precise, exact, accurate, keen, subtle (class.; syn.: elegans, concinnus).
    A.
    In gen.:

    sollers subtilisque descriptio,

    Cic. N. D. 2, 47, 121:

    definitio,

    id. de Or. 1, 23, 109:

    observatio,

    Plin. 18, 13, 35, § 132:

    sententia,

    id. 18, 17, 46, § 165:

    argumentatio,

    id. 2, 108, 112, § 247:

    quaestio,

    id. 11, 16, 16, § 46:

    Graecia,

    Manil. 4, 718.— Comp.:

    reliquae (epistulae) subtiliores erunt,

    more particular, Cic. Att. 5, 14, 3.— Sup.:

    quae (curatio manus) inter subtilissimas haberi potest,

    Cels. 7, 7, 13:

    inventum,

    Plin. 31, 3, 23, § 40:

    Democritus, subtilissimus antiquorum,

    Sen. Q. N. 7, 3, 2.—
    2.
    Transf., of taste or judgment, fine, keen, delicate, exquisite (syn.:

    sagax, acutus): judicium,

    Cic. Fam. 15, 6, 1; Hor. Ep. 2, 1, 242; cf.:

    subtilis veterum judex,

    id. S. 2, 7, 101:

    sapiens subtilisque lector,

    Plin. Ep. 4, 14, 7:

    vir subtilis, dispositus, acer, disertus,

    id. ib. 2, 11, 17; 4, 17, 4.—
    B.
    In partic., in rhet., of speech or of the speaker, plain, simple, unadorned (syn. simplex):

    genus dicendi,

    Cic. Or. 21, 69; cf.:

    acutissimum et subtilissimum dicendi genus,

    id. de Or. 2, 23, 98:

    oratio,

    id. Or. 5, 20; cf. id. ib. 23, 78:

    Stoicorum non ignoras, quam sit subtile vel spinosum potius dicendi genus,

    id. Fin. 3, 1, 3: subtile quod ischnon vocant, Quint. 12, 10, 58:

    disputator,

    Cic. Off. 1, 1, 3:

    quis illo (Catone) in docendo edisserendoque subtilior?

    id. Brut. 17, 65:

    oratione limatus atque subtilis,

    id. de Or. 1, 39, 180; cf. id. de Or. 3, 8, 31: Lysias subtilis scriptor atque [p. 1785] elegans, id. Brut. 9, 35; Quint. 10, 1, 78:

    praeceptor,

    id. 1, 4, 25; 12, 10, 51.—Hence, adv.: subtīlĭter, finely, minutely.
    1.
    Lit.:

    subtiliter insinuatus ad parvas partes aër,

    Lucr. 6, 1031:

    conexae res,

    closely, intimately, id. 3, 739:

    dividere aliquid,

    Plin. 5, 12, 13, § 67:

    fodere,

    lightly, superficially, Pall. Febr. 21 fin.
    2.
    Trop., finely, acutely, minutely, accurately, subtly.
    a.
    In gen.:

    subtiliter judicare,

    finely, acutely, Cic. Verr. 2, 4, 57, § 127:

    de re publicā quid ego tibi subtiliter? tota periit,

    minutely, particularly, id. Att. 2, 21, 1; cf.:

    haec ad te scribam alias subtilius,

    id. ib. 1, 13, 4:

    subtiliter exsequi numerum,

    Liv. 3, 5:

    de aliquā re subtiliter disserere,

    Cic. Fl. 17, 41:

    aliquid persequi,

    id. de Or. 1, 21, 98; cf.:

    id persequar subtilius,

    id. Rep. 2, 23, 42:

    subtilius haec disserunt,

    id. Lael. 5, 18:

    subtilius ista quaerunt,

    id. ib. 2, 7 et saep. —
    b.
    In partic., in rhet., plainly, simply, without ornament:

    humilia subtiliter et magna graviter et mediocria temperate dicere,

    Cic. Or. 29, 100:

    versute et subtiliter dicere,

    id. ib. 7, 22:

    privatas causas agere subtilius: capitis aut famae ornatius,

    id. Fam. 9, 21, 1:

    magnifice an subtiliter dicere,

    Quint. 8, 3, 40.

    Lewis & Short latin dictionary > subtilia

  • 20 subtilis

    subtīlis, e, adj. [sub-tela; and therefore, prop., woven fine; hence], fine, not thick or coarse, thin, slender, minute (syn. tenuis).
    I.
    Lit. (mostly poet. and in postAug. prose;

    not in Cic.): quae vulgo volitant subtili praedita filo,

    Lucr. 4, 88:

    ventus subtili corpore tenuis,

    id. 4, 901; cf. id. 3, 195; Cat. 54, 3:

    acies gladii,

    Sen. Ep. 76, 14:

    farina,

    Plin. 18, 7, 14, § 74:

    mitra,

    Cat. 64, 63:

    ignis,

    Lucr. 6, 225:

    subtilia et minuta primordia rerum,

    id. 4, 122; 4, 114.— Subst.: subtīlĭa, ĭum, n. plur., fine goods or stuffs, Vulg. Isa. 19, 9:

    indui te subtilibus,

    id. Ezech. 16, 10.— Comp.:

    harundo,

    Plin. 16, 36, 66, § 168:

    semen raporum,

    id. 18, 13, 34, § 129.— Sup.:

    sucus subtilissimus,

    Plin. 11, 5, 4, § 11.—
    B.
    Transf., of the senses, fine, nice, acute, delicate, exqui site (rare):

    palatum,

    Hor. S. 2, 8, 38:

    subtilior gula,

    Col. 8, 16, 4.—
    II.
    Trop., fine, nice, precise, exact, accurate, keen, subtle (class.; syn.: elegans, concinnus).
    A.
    In gen.:

    sollers subtilisque descriptio,

    Cic. N. D. 2, 47, 121:

    definitio,

    id. de Or. 1, 23, 109:

    observatio,

    Plin. 18, 13, 35, § 132:

    sententia,

    id. 18, 17, 46, § 165:

    argumentatio,

    id. 2, 108, 112, § 247:

    quaestio,

    id. 11, 16, 16, § 46:

    Graecia,

    Manil. 4, 718.— Comp.:

    reliquae (epistulae) subtiliores erunt,

    more particular, Cic. Att. 5, 14, 3.— Sup.:

    quae (curatio manus) inter subtilissimas haberi potest,

    Cels. 7, 7, 13:

    inventum,

    Plin. 31, 3, 23, § 40:

    Democritus, subtilissimus antiquorum,

    Sen. Q. N. 7, 3, 2.—
    2.
    Transf., of taste or judgment, fine, keen, delicate, exquisite (syn.:

    sagax, acutus): judicium,

    Cic. Fam. 15, 6, 1; Hor. Ep. 2, 1, 242; cf.:

    subtilis veterum judex,

    id. S. 2, 7, 101:

    sapiens subtilisque lector,

    Plin. Ep. 4, 14, 7:

    vir subtilis, dispositus, acer, disertus,

    id. ib. 2, 11, 17; 4, 17, 4.—
    B.
    In partic., in rhet., of speech or of the speaker, plain, simple, unadorned (syn. simplex):

    genus dicendi,

    Cic. Or. 21, 69; cf.:

    acutissimum et subtilissimum dicendi genus,

    id. de Or. 2, 23, 98:

    oratio,

    id. Or. 5, 20; cf. id. ib. 23, 78:

    Stoicorum non ignoras, quam sit subtile vel spinosum potius dicendi genus,

    id. Fin. 3, 1, 3: subtile quod ischnon vocant, Quint. 12, 10, 58:

    disputator,

    Cic. Off. 1, 1, 3:

    quis illo (Catone) in docendo edisserendoque subtilior?

    id. Brut. 17, 65:

    oratione limatus atque subtilis,

    id. de Or. 1, 39, 180; cf. id. de Or. 3, 8, 31: Lysias subtilis scriptor atque [p. 1785] elegans, id. Brut. 9, 35; Quint. 10, 1, 78:

    praeceptor,

    id. 1, 4, 25; 12, 10, 51.—Hence, adv.: subtīlĭter, finely, minutely.
    1.
    Lit.:

    subtiliter insinuatus ad parvas partes aër,

    Lucr. 6, 1031:

    conexae res,

    closely, intimately, id. 3, 739:

    dividere aliquid,

    Plin. 5, 12, 13, § 67:

    fodere,

    lightly, superficially, Pall. Febr. 21 fin.
    2.
    Trop., finely, acutely, minutely, accurately, subtly.
    a.
    In gen.:

    subtiliter judicare,

    finely, acutely, Cic. Verr. 2, 4, 57, § 127:

    de re publicā quid ego tibi subtiliter? tota periit,

    minutely, particularly, id. Att. 2, 21, 1; cf.:

    haec ad te scribam alias subtilius,

    id. ib. 1, 13, 4:

    subtiliter exsequi numerum,

    Liv. 3, 5:

    de aliquā re subtiliter disserere,

    Cic. Fl. 17, 41:

    aliquid persequi,

    id. de Or. 1, 21, 98; cf.:

    id persequar subtilius,

    id. Rep. 2, 23, 42:

    subtilius haec disserunt,

    id. Lael. 5, 18:

    subtilius ista quaerunt,

    id. ib. 2, 7 et saep. —
    b.
    In partic., in rhet., plainly, simply, without ornament:

    humilia subtiliter et magna graviter et mediocria temperate dicere,

    Cic. Or. 29, 100:

    versute et subtiliter dicere,

    id. ib. 7, 22:

    privatas causas agere subtilius: capitis aut famae ornatius,

    id. Fam. 9, 21, 1:

    magnifice an subtiliter dicere,

    Quint. 8, 3, 40.

    Lewis & Short latin dictionary > subtilis

См. также в других словарях:

  • ornament — ornamenter, n. n. /awr neuh meuhnt/; v. /awr neuh ment , meuhnt/, n. 1. an accessory, article, or detail used to beautify the appearance of something to which it is added or of which it is a part: architectural ornaments. 2. a system, category,… …   Universalium

  • Ornament (music) — An extreme example of ornamentation as a fioritura from Chopin s Nocturne in D flat major. In music, ornaments or embellishments are musical flourishes that are not necessary to carry the overall line of the melody (or harmony), but serve instead …   Wikipedia

  • Catch Without Arms — Studioalbum von dredg Veröffentlichung 2005 Label Interscope Records / Universal Music Group …   Deutsch Wikipedia

  • Catch Without Arms — Infobox Album | Name = Catch Without Arms Type = Album Artist = Dredg Released = June 21, 2005 Recorded = Genre = Art rock Length = 51:43 Label = Interscope Producer = Dredg, Terry Date Reviews = *Allmusic Rating|3.5|5… …   Wikipedia

  • self-contained ornament — noun : ornament in which the design is a single complete whole intended to fill a space without being repeated …   Useful english dictionary

  • Western architecture — Introduction       history of Western architecture from prehistoric Mediterranean cultures to the present.       The history of Western architecture is marked by a series of new solutions to structural problems. During the period from the… …   Universalium

  • metalwork — metalworker, n. /met l werrk /, n. objects made of metal. [1840 50; METAL + WORK] * * * Useful and decorative objects fashioned of various metals. The oldest technique is hammering. After с 2500 BC, casting was also used, molten metal being… …   Universalium

  • graphic design — the art or profession of visual communication that combines images, words, and ideas to convey information to an audience, esp. to produce a specific effect. * * * The art and profession of selecting and arranging visual elements such as… …   Universalium

  • Mitre — • A kind of folding cap consisting of two like parts, each stiffened by a lining and rising to a peak; these are sewn together on the sides, but are united above by a piece of material that can fold together Catholic Encyclopedia. Kevin Knight.… …   Catholic encyclopedia

  • austere — austerely, adv. austereness, n. /aw stear /, adj. 1. severe in manner or appearance; uncompromising; strict; forbidding: an austere teacher. 2. rigorously self disciplined and severely moral; ascetic; abstinent: the austere quality of life in the …   Universalium

  • entablature — /en tab leuh cheuhr, choor /, n. Archit. the entire construction of a classical temple or the like between the columns and the eaves, usually composed of an architrave, a frieze, and a cornice. See diag. under column. [1605 15; < MF < It… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»